می شود رنگ نگاه یاس را، با نگاه آبی ات پیوند داد
می شود در باغ همپای نسیم، به شقایق یک سبد لبخند داد

می شود با بال سرخ عاطفه، تا فراسوی افق پرواز کرد
می شود با یاری دستی لطیف، عشق را با یک تپش آغاز کرد!

می شود در بیکران آسمان، شعر سرخ یک شقایق را سرود
می شود در مرز یک آشفتگی، جان فدای غنچه ای تنها نمود

می شود با یک نگاه ماندگار، از طلوع شهر رویا شعر گفت
می شود گلهای دل را آب داد، می شود تا آبی دریا شکفت

در دومین سال تولد کلبه ی کوچک ما، از جانب خودم و شهاب (عزیز لحظه های آبی من) 
از  همه ی دوستان خوب و بامحبت تشکر می کنم و برای همه 
آرزوی سلامتی و آرامش دارم.