مصلوب

کوهها صلابت خود را
بزمین بخشیده اند
و من نیایشگرانه
در معبد زمان به نماز ایستاده ام
گوئی لحظه ها
افتراق جسم و جان را به ارمغان آورده اند
هیچ دست را
یارای محبت کردن بدیگر دست نیست
و هیچ دیده را عمیقانه نگریستن !
زمان ، مصلوب ثانیه هاست
و من اسیر در اختناق فضای سربی جو...

اما می بینم فرا رویم را٬ سبز سبز٬ پر از امید.


« از عزت الله زنگنه٬ با تصرف »
نظرات 1 + ارسال نظر
مازیار یکشنبه 30 شهریور‌ماه سال 1382 ساعت 12:11 ق.ظ http://www.cafe-blog.com

نوشته هات رو خوندم ، خوبه ، موفق باشی
راستی کافه بلاگ هم داره افتتاح میشه ، کافی شاپی برای بلاگر ها .
به دوستاتون هم بگید.
اطلاعات در مورد افتتاحیه و عضویت :
www.cafe-blog.com

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد