بخوان به نام گل سرخ؛ در رواق سکوت که موج و اوج طنینش ز دشت ها گذرد پیام روشن باران ز بام نیلی شب که رهگذار نسیمش به هر کرانه برد.
هزار آینه جاریست هزار آینه اینک؛ به همسرایی قلب تو می تپد با شوق. همین تویی تنها که عاشقانه ترین نغمه را دوباره بخوانی بخوان به نام گل سرخ؛ و عاشقانه بخوان: حدیث عشق بیان کن؛ بدان زبان که تو دانی!
سلام
متن زيبايی بود . من تازه اينجارو ديدم . خوشال ميشم تو هم بهم سر بزنی .....موفق باشی