بهار زودتر بیا . . .

بهار زودتر بیا؛
که در دلم پر است شور گفتگو
که خفته در وجود من هزار شوق و آرزو

بهار زودتر بیا؛
پرستوی خیال من کشیده بال
                                        تا کند کنج سقف لانه ای
و هر زمان برای مرغکان بسته پر
                                          دوباره سر دهد ترانه ای

بهار زودتر بیا؛
بریز روی زلفهای سرکشم 
                                   شکوفه های سیب را
که چون عروس جلوه گر شوم
                                       ز تلخی زمانه بی خبر شوم

بهار زودتر بیا؛
که دل درون سینه بال می زند
در آرزوی سبزه های رسته در کنار جو
در آرزوی آن نسیم صبحدم
که هر زمان پیام عشق می برد به خانه خانه؛ کو به کو

بهار زودتر بیا؛
که کوره راههای زندگی؛ شوند پر زپونه ها
ز لاله های آتشین؛ ز سبزه های دلنشین

بهار زودتر بیا؛ 
که آسمان
              پر از ستارگان شود
دل پر آرزوی من 
                    ز نو گهر فشان شود

بهار زودتر بیا؛
که عشق در وجود من  
                            درون تار و پود من
چنان نشسته جاودان
                            که تا ابد بود جوان 
                                                   دل پر آرزوی من!