شور عشق

با من سخن از عشق بگو

ای سراپا همه خوبی و وفا

من چو ماهی که ز دریا دور است

و شن گرم کنار ساحل، پیکرش را گور است
                                                           موج امید و وفا می خواهم      
من تو را می خواهم ای دریا

ای به ظاهر همه تندی همه خشم!

و به دل،
            گرم و آرام و پر از شور حیات!

من چو گل که به اشک شب و لبخند سحر محتاجست

به تو روشنگر جان محتاجم!