تصور بد شدنت، تصور یه انتهاست

حادثه ی رها شدن، تو گریه های بی صداست

اسم تو شکل پنجره ست، رو هرچی دیوار واسم

نگاه مهربون تو، پرده قلمکار واسم

شبیه تو، تو ذهن من بلندی باد رو داره

زمزمه ی شبونه نیست، حالت فریاد رو داره

شبیه تو، تو ذهن من از آسمون آبی تره

حتی از آفتاب واسه من، اسمشم آفتابی تره

صدای دل بستنمون
                           کلام تو کلام من!
شعر بلند عاشقی
                          سلام تو سلام من!

تو نمی تونی بد باشی
                                حتی اگه شکستن قلب منو بلد باشی!
تو نمی تونی بد باشی

تو . . .