کجایی سنگ صبورم دلم از غصه گرفته

دلم از غم دوری، از ته قصه گرفته

دیگه آواز نمی خونی واسه ی این دل تنها ؟

چرا با من نمی مونی؟ مثل من عاشق و رسوا

یادته واسم می خوندی از وفا و آشنایی

یادته واست می گفتم، از غم و درد جدایی؟!

ولی تو فروختی ما رو توی این دنیای وحشی

تو بودی که زنده بودم مثل لاله های وحشی

وقتی تو پیشم نباشی گلا هم رنگی نداره

شعرم از وقتی که رفتی، دیگه آهنگی نداره

تو واسم یه جون پناهی توی این زمونه ی پست

بمونم تا آخر عمر واسه تو یه عاشق و مست؟!