خیلی حرف داشتم باهات صدفم
نشد که حتی یه بار دیگه ببینمت
تولدت مبارک خانومی گُلم. تولدت مبارک فرشته ی من. تولدت مبارک عروسکم.
همچنین پیوندت با زندگی زناشویی.
و تنهایی دل من و گریه هام و هیچ کسی رو نداشتن که بهش بگم چی کشیدم و می کشم و مراسم حرف زدن با تویی که نیستی ولی من مثه دیوونه ها باهات درد دل می کنم و .. اینام همه مبارک.
خاطره هامون. هر روز شدن مثه یه نوار که رفته عقب با دور کند و ذهن وا مونده ی من شده دستگاه پخش.
اون روزی که تو اتوبان رسالت من راننده بودم و تو کنار دستم، با همون پژوی قهوه ای بابام که دم به ساعت خراب بود، یادته چی گوش میدادیم..؟
اون روز تو دلم می خندیدم که من خوشبخت ترینم و این شعر مال بقیست
امروز اما دلم هلاک هر لحظه ی این شعر...
هر چی آرزوی خوبه، مال تو
هر چی که خاطره داریم، مال من
اون روزای عاشقونه، مال تو
این شبای بی قراری، مال من
منم و حسرت با تو ما شدن
تویی و بدون من رها شدن..
تمام.
سلام ... مثل همیشه ! چی بگم واللا !
واااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااای من اینجا دارم چی می خونم ؟؟!؟!؟!؟!؟!؟!؟!!؟؟! :((((((((( صدای هق هقم میاد ؟!؟!؟! بابا معلوم هست داره چی می گذره ؟!؟!؟
آخ بسوزد پدر تنهایی ولی همیشه هم بد نیست خیلی وقتا آدما تو تنهایی هاشون به جاهایی می‌رسن که تو با هم بودناشون نمی‌رسن زندگی‌رو زیاد جدی نگیر خوش باش