دو دریچه دو نگاه دو پنجره
دو رفیق دو همنشین دو حنجره
دو مسافر تو مسیر زندگی
دو عزیز دو همدمِ همیشگی
با هم از غروب و سایه رد شدیم
قصه ی عاشقی رو بلد شدیم
فکر می کردیم آخر قصه اینه
جز خدا هیشکی ما رو نمی بینه
دو غریبه دو تا قلب در به در
دو تا دلواپس این چشمای تر
دو تا اسم دو خاطره دو نقطه چین
دو تا دور افتاده ی تنها نشین
عاقبت جدا شدن دستای ما
گم شدیم تو غربت غریبه ها
آخرِ اون همه لبخند و سرود
چشم پر حسادت زمونه بود
دو غریبه دو تا قلب در به در
دو تا دلواپس این چشمای تر
دو تا اسم دو خاطره دو نقطه چین
دو تا دور افتاده ی تنها نشین
. .. ... .... .....
-سیاوش قمیشی-
حیفه اگه با تنظیم خودش نباشه!
حتما گوش بده
قشنگه وبلاگ خوبی داری
سلام.
اول که شعر رو خوندم ٫ هی با خودم گفتم چقدر این آشناست ٫
تازه آخرش فهمیدم سیاوش قمیشی خونده!