گل و تگرگ

قصه ی ، منو غم تو / قصه ی ، گل و تگرگه

ترس بی تو، زنده بودن / ترس لحظه های مرگه

ای برای باتو بودن / باید از بودن گذشتن

سر به بیداری گرفته / ذهن خواب الوده ی من

همیشه میون قاب / خالی درهای بسته

طرح اندام قشنگت / پاک ورویایی نشسته

کاش می شد چشام ببینن / طرح اندام تو داره

زنده می شه جون می گیره / پا توی اتاق می ذاره

کاش می شد صدای پاهات / بپیچه تو گوش دالون

طرف دالون بگرده / سر افتاب گردونامون

کاش می شددوباره باغچه / پرگلهای تو باشه

غنچه ی سفید مریم / با نوازش تو واشه