سقف . . .

تو فکر یک سقفم      یک سقف بی روزن

یک سقف پا بر جا      محکم تر از آهن

سقفی که تن پوش هراس ما باشه

تو سردی شبها لباس ما باشه

سقفی اندازه ی قلب من و تو
واسه لمس طپش دلواپسی

برای شرم لطیف آینه ها
واسه پیچیدن بوی اطلسی

تو فکر یک سقفم          یک سقف رویایی
سقفی برای ما             حتی مقوایی

تو فکر یک سقفم          یک سقف بی روزن
سقفی برای عشق       برای  تو  با  من

دل افروزتر از صبح

چه زیباست که چون صبح٬ پیام ظفر آریم
گل سرخ٬
             گل نور٬
                       ز باغ سحر آریم
چه زیباست٬ چو خورشید٬
                                    دُر افشان و درخشان
ز آفاق پر از نور٬ جهان را خبر آریم

همانگونه که خورشید٬ بر او رنگ زر آید؛
خرد را بستاییم و٬
                        بر او رنگ زر آریم
چه زیباست٬ که با مهر٬
                                دل از کینه بشوییم
چه نیکوست که با عشق٬
                                   گل از خار بر آریم

گذر گاه زمان را٬
                      سرافراز بپوییم
شب تار جهان را٬
                       فروغ از هنر آریم
اگر تیغ ببارند٬ جز از مهر نگوییم
و گر تلخ بگویند٬
                     سخن از شکر آریم

بیایید٬
بیایید٬
ازین عالم تاریک
دل افروز تر از صبح٬
                         جهانی دگر آریم !

به من تکیه کن . . .

به من تکیه کن؛ تکیه کن
که خاصیت عشق را می شناسم
به من تکیه کن مثل شبنم به برگ
تو را بهتر از برگ ها می شناسم
                                              به من شک نکن؛ شک نکن
                                              که من صحت اعتماد توام
                                              که وقت سرودن به یاد توام
تو با یک قبیله صدا آمدی
تو از عطر نارنج زاران خورشید
تو از قله ها آمدی
                                             تو را روی گلبرگ ها مینویسم
                                             در آغاز؛ در انتها مینویسم
                                              در آغاز دفترچه ی مشق هایم
                                               تو را گرچه من بود؛ «ما» مینویسم.

از صدای سخن عشق ...

زمان نمی گذرد٬ عمر ره نمی سپرد !
صدای ساعت شماطه٬ بانگ تکرار است
نه شنبه هست و نه جمعه !
                              نه پار و پیرار است
جوان و پیر کدام است ؟زود و دیر کدام ؟

اگر هنوز جوان مانده ای به آن معناست٬
که عشق را به زوایای جان صلا زده ای

ملال پیری اگر می کشد تو را٬ پیداست؛
که زیر سیلی تکرار٬
                       دست و پا زده ای

زمان نمی گذرد
صدای ساعت شماطه بانگ تکرار است
خوشا به حال کسی٬
                       که لحظه لحظه اش
از بانگ عشق سرشار است.

هنر گام زمان

امروز نه آغاز و نه انجام جهان است
ای بس غم و شادی که پس پرده نهان است

گر مرد رهی غم مخور از دوری و دیری
دانی که رسیدن هنر گام زمان است!

تو رهرو دیرینه ی سرمنزل عشقی
بنگر که ز خون تو به هر گام نشان است

آبی که برآسود زمینش بخورد زود
دریا شود آن رود که پیوسته روان است!

از روی تو دل کندنم آموخت زمانه
این دیده از آن روست که خونابه فشان است

دردا و دریغا که در این بازی خونین
بازیچه ی ایام دل آدمیان است!

از داد و وداد آن همه گفتند و نکردند
یارب؛ چقدر فاصله ی دست و زبان است!

روزی که بجنبد نفس باد بهاری
بینی که گل و سبزه کران تا به کران است.