آرزوی . . .
در آرامش شبهای عشق که در آن نهال زندگی نشانده می شود و
مشعل حیات دست به دست می گردد؛ با دیدن ماه خاموش و درخشان
هیجانی مرموز روح مرا فرا می گیرد.
دیگر خویشتن را زندانی ظلمت جانکاه نمی یابم زیرا هر لحظه دل خود را
در آرزوی مقامی بالاتر می بینم.
دیگر از دوری راه نمی هراسم و از رنج سفر نمی فرسایم.